Oskar Zięta – Kowal 4.0. Architekt, designer, artysta. Innowator, który w natłoku pracy nie znalazł czasu by napawać się swoim Eureka Effect, jakim było odkrycie technologii deformacji metalu za pomocą ciśnienia wewnętrznego – FiDU (Freie Innendruck Umformung), ale pognał z nim dalej, zarzucając przewód doktorski na temat twórczości Jeana Prouvè.

Technologia FiDU to zagranie na nosie nie tylko całemu konceptowi Ingvara Kamprada, który przekonał świat, że z płaskiego pudełka należy wyjąć składowe mebla i za pomocą imbusa umeblować tanio i szybko własną przestrzeń. To odkrycie, które za pomocą pompki, płaski wykrój z arkusza stali zamienia w ultralekkie krzesło, bioniczny stół lub taflę lustra, załamującą światło za każdym razem inaczej. To zagranie na nosie produkcji seryjnej, gdzie jednocześnie każdy obiekt zachowuje indywidualne cechy. FiDU to uczynienie z błędu zapisanego w normie DIN 8580 nowego oręża w podboju przestrzeni prywatnej, publicznej, a niebawem również i kosmicznej. W przypadku Oskara Zięty jednak, nie sky, ani nawet nie space is the limit, bo jak już udowodnił, granice technologii kształtowane potencjałem ludzkiego umysłu przesuwają się zwykle niespodziewanie i w niemożliwych do przewidzenia kierunkach.